اگرچه هیچ پارچه ای نسوز نیست، اما منسوجات خاص بهتر از پارچه های دیگر در برابر آتش مقاومت می کنند. پارچه مقاوم در برابر آتش، همچنین به عنوان پارچه مقاوم در برابر آتش شناخته می شود، بر اساس زمان لازم برای سوختن پارچه تعیین می شود. پارچه مقاوم در برابر آتش ممکن است به دلیل بافت الیاف طبیعی خود به طور طبیعی مقاوم در برابر آتش باشد یا برای مقاومت در برابر حرارت و شعله با یک ماده شیمیایی مقاوم در برابر آتش درمان شود.
پشم به طور کلی مقاوم ترین الیاف طبیعی در برابر شعله در نظر گرفته می شود، زیرا اشتعال آن دشوار است و شعله های آتش اغلب در الیاف خاموش می شوند. الیاف طبیعی مانند ابریشم، پنبه و پشم نسبت به الیاف تولیدی بیشتر در معرض آتش سوزی هستند، اما تکنیک های تولید پارچه می تواند مقاومت آنها در برابر آتش را بهبود بخشد. الیاف طبیعی را می توان با یک محلول شیمیایی که مقاومت در برابر شعله را بهبود می بخشد، درمان کرد. هنگامی که یک ماده ساخته شده از الیاف طبیعی با یک بافت محکم ساخته می شود، این ماده مقاومت در برابر شعله را بهبود می بخشد.
اکریلیک، پلی استر و نایلون
پارچه های مصنوعی اکریلیک، پلی استر و نایلون در هنگام سوختن می توانند خطرناک باشند، زیرا مواد می توانند ذوب شده و باعث سوختگی پوست در هنگام استفاده به عنوان پارچه لباس شوند. با وجود این خطر، این پارچه های مصنوعی پارچه های مقاوم در برابر آتش محسوب می شوند، زیرا در دمای بسیار بالاتر نسبت به الیاف طبیعی در برابر اشتعال مقاومت می کنند. مواد مصنوعی را میتوان با مواد شیمیایی مقاوم در برابر آتش نیز به کار برد تا توانایی آنها در تحمل دماهای بالا افزایش یابد.
کولار و نومکس
الیاف آرامید قوی و مقاوم در برابر حرارت در پارچه های با نام تجاری Kevlar و Nomex استفاده می شود. این پارچهها به دلیل استفاده در زرههای بدن و جلیقههای ضد گلوله که توسط اعضای مجری قانون پوشیده میشوند، به خوبی شناخته شدهاند. پارچههای کولار و مشابه آنها بیشتر از هر نوع پارچه دیگری در برابر آتش مقاوم هستند و اغلب برای ساخت دستکشهای مقاوم در برابر حرارت برای جوشکارها و دمندههای شیشه و لباسهای محافظ برای آتشنشانان استفاده میشود.