کانال های پارچه ای را می توان به طور کلی در 60 تا 80 درصد زمان مورد نیاز برای نصب یک سیستم فلزی معادل نصب کرد.
تصمیم بگیرید که از کدام سیستم تعلیق استفاده کنید. دو نوع اصلی وجود دارد: مسیر آلومینیومی یا کابل کششی. مسیر آلومینیومی در جایی استفاده می شود که زیبایی شناسی مهم است. سیستم کابل زمانی استفاده می شود که هزینه آن بیشتر نگران کننده باشد، زیرا کمی ارزان تر است.
از سیستم تعلیق پشتیبانی کنید. از آنجایی که کانال های پارچه ای وزن سبکی دارند، نقاط لنگر به سقف می توانند تا 2.5 متر (8') از هم فاصله داشته باشند. مسیر آلومینیومی را می توان با استفاده از سیم یا با میله های رزوه دار پشتیبانی کرد. گیره ها معمولاً توسط سازنده برای اتصال سیم/میله به مسیرها تهیه می شود.
میله/سیم تعلیق را در فواصل بین 1000 تا 2500 میلی متر (3 تا 8 دقیقه) به سقف نصب کنید.
گیره های SafeTrack را روی میله رزوه دار پیچ کنید.
گیره ایمن را روی گیره ها ببندید.
بخش های مجرای مجزا را در امتداد مسیر از یک طرف بلغزانید.
هر قسمت 5 متری کانال را با زیپ به هم ببندید.
هنگامی که همه مجراها در جای خود قرار گرفتند، کانال را با استفاده از یک نوار خفه کننده به لوله تغذیه محکم کنید.
هواگیر را روشن کنید و نصب کامل شد.
فرآیند مشابهی را می توان برای نصب سیستم تعلیق مبتنی بر کابل استفاده کرد. توجه داشته باشید که کابل ها برای جلوگیری از افتادگی در وسط کشش دارند. براکت های نصب کابل ها باید از استحکام کافی برای تحمل کشش کابل برخوردار باشند. به پیشنهاد سازنده در مورد راهنمای نصب آنها مراجعه کنید.